“Porządek prowadzi do wszelkich cnót”
We wrześniu kształtujemy u uczniów i u nas samych cechę porządku.
Wprowadzany porządek dotyczy:
- otoczenia,
- kultury zachowania,
- sekwencji wykonywanych ruchów,
- rozkładu dnia,
- organizacji pracy własnej,
- planowaniu swojego czasu.
Porządek otoczenia i rytm dnia pomaga dziecku w porządkowaniu świata wewnętrznego. Jest to szczególnie ważne dla dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnym wieku szkolnym ze względu na fakt, że dziecko przechodzi w tym czasie proces porządkowania swojego umysłu, który w dużej mierze odpowiadać będzie temu, czego doświadcza ono w swoim otoczeniu.
Obszary pracy wychowawcy nad kształtowaniem cechy uporządkowania:
- wyznaczenie miejsca na poszczególne rzeczy (można podpisać te miejsca),
- przypominanie o odkładaniu rzeczy na miejsce bezpośrednio po ich użyciu,
- przypominanie kryteriów porządku (w zeszycie, w plecaku, na stoliku, na półeczce, w sali),
- przypomnienie jak należy zachowywać się w różnych sytuacjach,
- praca własna wychowawcy nad porządkiem i organizacją pracy.
Dlaczego warto pracować nad tą cechą, co daje porządek:
- możliwość łatwego znalezienia tego, czego potrzebujemy,
- poczucie estetyki, piękna, spokoju,
- większy komfort pracy, łatwość w skupieniu, koncentracji na wykonywanej pracy,
- łatwość w organizowaniu czasu pracy,
- łatwość wprowadzenia porządku w umyśle,
- możliwość zagospodarowania odpowiedniego czasu dla siebie,
- pewność, że idziemy w dobrym kierunku, do celu, jaki sobie postawiliśmy.
Obserwując różne osoby łatwo zauważyć, że jednym jest łatwiej utrzymać porządek, innym trudniej. Warto jednak pamiętać, że porządek to cecha charakteru, a nie temperamentu, więc można ją ćwiczyć. Każdy może pracować nad uporządkowaniem swojego otoczenia i świata wewnętrznego.