“Ptaki Dziwaki”
Czarne kartony i kolorowe pastele zawróciły dzieciom w głowach, rozbudziły ciekawość i chęć eksperymentowania, wywołały pytania: co dalej ? co będziemy robić? Wierszyk “Ptaki Dziwaki” J Sieńczyk wyjaśnił wszelkie wątpliwości, rozbudził wyobraźnię i zachęcił do pracy.
“Ptaki Dziwaki”
Z daleka widać cień nijaki
Podobny do jakiejś pokraki
Ja się pytam któż to taki?
Oto lecą ptaki dziwaki.
Długie szyje, wielkie dzioby
Tysiąc piórek dla ozdoby
Każde się jak tęcza mieni
Kolorem purpury żółci i zieleni.
W oku błyszczy błękit nieba
Bo do lotu wzbić się trzeba
Poszybować ponad drzewa
Łopotem ogon powiewa.
Na chmurce poleniuchować
Później w piasku jak struś głowę schować
Fikać, fruwać, figle płatać
Z motylami się pobratać.
Każdy z tych ptaków jest inny troszeczkę
Jeden ma na swej szyi wstążeczkę
Drugi jest w kropki, trzeci jest w kratkę
Czwarty ma na skrzydle zabawną łatkę.
Bajeczne pióra, długie ogony
Na głowach majestatyczne barwne korony
Żeglują przez niebo i psoty szukają
I tak codziennie dni im mijają.
Jeśli chcesz spotkać ptaki dziwaki
Weź kartkę papieru i kolorowe mazaki
J.Sieńczyk